کتاب ادبیات معاصر ایراندرگذر زمان(7)(علی باباچاهی) ...
انتشارات افراز منتشر کرد: سیزیف به یک و به تمام معنا تنهاست. او هر روز سنگی را به فراز کوه می برد سنگ که به قله ی کوه میرسد / میرساند به پایین می لغزد و تکراردر این تکرار که به بیهودگی ره می برد استقامتی تعبیه شده که سخت انرژیک است. او (سیزیف) با پذیرفتن تکراری فرساینده و با کنشی انرژیک امر مقدر را در عمل به ابطال می کشانددر این تنهایی منحصر به فرد هم مرگ را از پای در می آورد و هم نوع دیگری از زندگی که بسیار شورمندان…